środa, 23 czerwca 2010

Tytułem wstępu...

Gęstnieje mrok. Wzmagający się wiatr potrząsa liścmi osłaniających ganek drzew. Niewiele brakuje, by siła podmuchu przewróciła stojącą na ganku donicę z uschniętym badylem, który niegdyś był pełną zieleni i kwiecia rośliną. Słychać skwierczenie podpiekanych na grillu skrzydełek z kurczaka, a w powietrzu unosi się ich jakże nęcący zapach. Wtem mozaikę ciemnych chmur rozcina ognisty oszczep pioruna. Błysk rozświetla przez moment twarze siedzących niezwzruszenie na ganku dziewięciu osób. Siedzą tu już tak kilka godzin, jedząc, rozmawiając, śmiejąc się. Grono agentów i sympatyków Klubu Używających Życia. Gospodarz, jeden z prezesów tajnego stowarzyszenia, dopełniając zadanej mu misji, podejmuje swoich gości w piżamie. Chwilę wcześniej pożegnali czworo młodzieńców świętujących tego dnia wieczór kawalerski. Jedzenia i napojów systematycznie ubywa. Przybywa natomiast dobrego humoru. "Napiszmy książkę!" pada pomysł. Pomysł natychmiast zyskuje jednogłośną (jakkolwiek głośną i pełną radości) aprobatę i wspólną decyzją zapada ustalenie, by każda osoba włączona w ów proces radosnej twórczości dopisywała do powstającej treści każdorazowo po jednym zdaniu. Wedle przyjętej zasady nie można dopisać nowego zdania po innym zdaniu przez siebie napisanym. Ustala się też, że książka stanie się bestsellerem, przyniesie autorom niebotyczne bogactwo do równego (!) podziału, wywiadom dla prasy i telewizji nie będzie końca i jako dzieło wybitne stanie się przedmiotem analiz prac magisterskich, a może i nawet rozpraw doktorskich. Tak to się wszystko zaczęło...

1 komentarz:

  1. Świetny pomysł.
    Życzę powodzenia w jego realizacji. Niech się spełnią plany o sukcesie, sławie i bogactwie.

    OdpowiedzUsuń